اشکان شاپوری نویسنده شاعر و کارگردان ایرانی ،همزاد خاطرات مخاطب را به صورت روانشناسانه و رفتارشناسانه کشف می کند و این گونه شعرهایش را می سازد.
او در فیلم هایش نیز همینگونه مخاطب را در جزئیات و روایت هایش غرق می کند.مفاهیمی عمیق از جامعه گرفته تا روابط انسانی مثل عشق ،او یکی از ماهرترین هنرمندانیست که در اشعارش تصویری عمل می کند و درون مایه های اصلی آثار وی عشق است.با اینکه او بارها در گفتگوهایش جوابی درباره ی عشق نداده و دوست دارد با اشعارش به رمانتیسم برسد.
سبک خاص اشکان شاپوری در نوشتن و فیلم ساختن از او هنرمندی منحصر به فرد ساخته که حتی اگر نامش در پای فیلم نامه ها،اشعار و فیلم هایش نباشد مخاطب از خواندن شعر ،قصه یا تماشای فیلم هایش می تواند حدس بزند که اثر برای اشکان شاپوریست ،او امضاهای خاص خود را در اشعار،داستان ها و فیلم هایش پراکنده کرده .ناگفته نماند که اشکان شاپوری از آن دسته هنرمندان صاحب سبکیست که می شود در آثارش تنوع را در قالب و فرم های متفاوت حس کرد،بزرگداشت این هنرمند در سال 1392 برگزار شد.
نسکافه های بی شکر...
چشات کلیسای منه، جهانیه،جزرو مده
انگار فرشته ای توی،چشات آکاردئون زده
تو *1مونروی منیو من عمریه *2جیمز دین توعم
خدای همدیگه شدیم،دین منی دین توعم
انقدر که شیرینی می خوام ببوسمت شب تا سحر
منتظر لب توعن نسکافه های بی شکر
روی لبای تو می شه ترانه مزه مزه کرد
تمام خوشگلای شهرو می شه با تو قبضه کرد
بغل بگیر منو که من مدیترانه تر بشم
که تورو بیتت بکنم،که عاشقانه تر بشم
تموم شعرای منی.... تو هوسای تندمی
وقتی که لبخند می زنی، حس می کنم *3ژکو ندمی
روی زمین قلب من، شدی قشنگ ترین درخت
باد می بره واسه خودش، شالتو از رو بند رخت
باد می بره بوی تورو،هر جایی که دلش می خواد
بر می خوره به غیرتم ،باید برم شکار باد
*1:مِریلین مونرو (زاده ۱ ژوئن ۱۹۲۶ – درگذشته ۵ اوت ۱۹۶۲) بازیگر، خواننده و مانکن مشهور آمریکایی بود. وی در سن ۳۶ سالگی و در اوج محبوبیت درگذشت. مریلین مونرو از مهمترین بازیگران قرن بیستم است.مریلین مونرو باید از بازیگران محبوب اشکان شاپوری باشد چون که در برخی از اشعارش نام این بازیگر آمده است.
*2: جیمز دین (۸ فوریه ۱۹۳۱ – ۳۰ سپتامبر ۱۹۵۵) بازیگر آمریکایی و نامزد دو اسکار بهترین بازیگر مرد بود. وی اولین بازیگری بود که پس از مرگ نامزد اسکار شد و تنها کسی است که دو بار پس از مرگش نامزد اسکار شدهاست،مرگ نابهنگام دین در ایجاد جایگاه افسانهایش مؤثر بود. او وقتی که سوار پورشه خود (حرامزاده کوچولو) بود در اثر تصادف در گذشت...جیمز دین هم از بازیگران محبوب اشکان شاپوری است که نامش در چندین اشعار این هنرمند آمده است.
*3:مونالیزا که به لبخند ژوکوند معروف است،نام یکی از معروفترین تابلوهای نقاشی داوینچی هنرمند مشهور ایتالیایی است که با رنگ روغن بر روی صفحه چوب سپیدار نقاشی شدهاست.
درد دین
دیده ی من توییو بس، نگاهو جان من شدی
زمزمه ی تن منی، روحو روان من شدی
شکل تو شد وجود من، بببین مطابق توعم
چرا تو دوست دیده ای مرا که عاشق توعم
آیه به آیه عاشقم قبله که نه،بت منی
دلیل زیبایی واسه، همه تفاوت منی
عشق بده به دانه ام،تو که زمین من شدی
کفر شده قافیه ام ،تو درد دین من شدی
معنی آزادگی است به تو پناهندگی ام
بی همگان شدم ولی،با تو گذشت زندگی ام
عروسکم
رفتیو به همه گفتم:خوشگلم، عروسکم رفت
انقدر که گریه کردم از چشام مردمکم رفت
رفتیو به همه گفتم عشقش انتخاب من بود
رفتیو به همه گفتی اون دلش خراب من بود
وقت نزدیکیمون حرفات مطمئنم الکی بود
حالا که رفتی می فهمم بوسه هاتم زورکی بود
اون چشای مثل آهوت چه چشای خوشگلی بود
منو باش که فکر می کردم مهربونیاش دلی بود
بعد بارونا هنوزم همه می دونن که سردم
آخه پیشت زیر بارون عمریو زندگی کردم
موهاتو یادم نمی ره اون موهای شب دریا
اگه شد بخاطر من بازشون کن لب دریا
#اشکان شاپوری
ترانه های آقای عاشقانه ها: اشــــــــکـــــــــان شاپوری بزرگ
×تجلیل و بزرگداشت این نویسنده و کارگردان صاحب نام به نام شبی با آقای عاشقانه ها در سال 1392 در تئاتر شهر حافظیه برگزار شد.×
**************************************************
پنجمین فصل
تو تعریف یه شعری یه قصیده تو بی تابی مثه احساس بارون
تو یک حس عجیب بی نظیری برای عابرای توو خیابون
مثه حس زیارت وقت گریه مثه دیدار دریا دل نشینی
تو مثل کعبه نه اما عزیزم تو دیگه آخرین بت رو زمینی
مثه شمع گچی پروانه بازی مثه دردای من بی انتهایی
اگه کفری نباشه حرفم الان تو عشق لایزالیو خدایی
برای من بمونو هم قدم باش توو متن این خیابونای خسته
به جای چتر دستامو بگیرو ببر تا مرز بارونای خسته
تو مثل مثنوی های قدیمی پر از درکی که می ره سمت یک وصل
عزیزم چار فصله شهرو ول کن برای من تویی تو پنجمین فصل
**************************************************
تنش
یادم میاد گفتم بهت این بار اگه رفتی برو
رفتیو حالا قبل خواب جم می کنم یاد تورو
هر جور تونستم نشد به خونه برگردونمت
زخمیه از تو باورم خیلی کشندس این غمت
رفتیو یادت خونرو عین جهنم می کنه
دوریو دلتنگی تو عمر منو کم می کنه
این خونه با رویای تو هر شب گذشته با تنش
هر وقت رسیدم به کسی گفتم خوشم با پیرهنش
هر لحظه غرق تو شدن این بود تلاشم واسه تو
این کارو کردم تا مثه مجنون باشم واسه تو...
**************************************************
آلاچیق
لب دریائمو حسی که می گفتم بهت اینجاس
تو رفتیو همه می گن یه عمریه دلت اینجاس
دوباره موقعه ی گریه توو این ساحل یه دیوونم
تصور می کنم عشقم دو دستاتو رو گونم
تماشا کردن دریا واسه من مشکله بی تو
نمی دونی چقدر تلخم کنار اسکله بی تو
با دریا گفتن از عشقت برای من یه قانونه
عزیزم شاهدم دریاس همین دریای دیوونه
دلم پر می کشه واسه یه سلفی توی آغوشت
بگم خیلی دوست دارم توو اون لحظه در گوشت
دلم تنگه واسه حرفات زیر بارون توو آلاچیق
حالا نیستیو با یادت سپردم قلبو زیر تیغ
لب دریائمو ساحل بهم می گه کجاس اون زن!
نمی دونه به هم خورده یه عمره رابطش با من
**************************************************
قانون
نرو تا بی تو نمیرم حالا که جون توو تنم هست
کاش می تونستی بفهمی موندنت حق منم هست
واسه من قانونه این که پای عشق تو بمیرم
افتخاره زندگیمه اگه پیش تو اسیرم
حسه من می گه که دیگه آخرای ارتباطه
کی بهت گفته جدایی راهه حله مشکلاته!
بسه بی رحمیو بسه انقدر مغرور بودن
آخه چی دیدی عزیرم از همیشه دور بودن؟
واسه این رابطه این عشق تو که هیچ کاری نکردی
وقتِ تنهاییو دردم تو منو یاری نکردی
من ازت سوالی دارم حالا که می خوای جداشی
تو کدوم مردیو دیدی همه آرزوش تو باشی؟
**************************************************
رسالت...
(توو چشمای تو حبس باید کشید...نوستالوژی نسل ما با این شعر...)
رسیدی مثه یک عذابی بهم مثه یک رسالت مثه یک صدا
رسیدی به مردی پر از دغدغه رسیدی کنارم چه خوبو بجا
رسیدی به این من منه بی نفس همین من که محکومه تنهاییه
به این من که تنهاییو بی کسیش مثه یک ستاره تماشاییه
من مومنو از عبادت نگیر نذار از تو باشم یه لحظه جدا
منو باورم کن عزیز دلم منیو که تنهاترم از خدا
توو چشمای تو حبس باید کشید...اسیرت شدن یعنی آزادگی
یه حرفاییو وقتی عاشق شدی باید که به پروردگارت بگی
رسیدی به این من منه بی نفس به این من که بدجوری وابستته
به این من که خسته شده از خودش به این من که بیزاره از سفسطه
**************************************************
مرهم
عزیزم زندگی من خلاصس توو دو تا چشمات
نوازش مرهمو ایثار اینه سهم من از دستات
کنارت خوب می فهمم عجیبه با تو آزادی
که با هر شاخه ی دستات یه دنیارو به من دادی
نمی خوام فاصله بین من و تو یک قدم باشه
دلم می خواد که اسم من رو لب هات دم به دم باشه
دلم می خواد که هر لحظه سرت رو شونه هات باشه
دلم می خواد که با دستات در خونه بروم واشه
تورُ پیش خودم دارم تورُ خیلی دوست دارم
به من آغوشتو دادی بهت خیلی بدهکارم
دلم می خواد به جای کار گرفتار غمت باشم
یکیرو دوست دارم که خراب بوی موهاشم
**************************************************
رفتنی
بی بحثو بی دعوا برو امروز دیگه جلو راتو نمی گیرم
راحت برو سمت در خونه من دیگه دستاتو نمی گیرم
تصمیم احساسی نگیر هرگز راحت برو عین خیالم نیست
می گی از هر چی شاعره خستم عشقم مگه این شاعر آدم نیست؟
چشمامو می بندم برو رد شو چیزی نگو دیگه دمِ رفتن
گفتم یروزی آخرش می ری اونروز همین امروزه عشق من
راحت برو من دیگه آرومم هر چی که ساختیو خرابش کن
باید بفهمم رفتنی می ره این لحظرُ عین عذابش کن
چیزی نمی گم دیگه به چشمات من دیگه رو کاغذ ازت می گم
بعد تو هر جایی که می شینم از خاطره هامون فقط می گم
با اینکه می دونم اگه رفتی هرگز نمی بینم تورو دیگه
من خواهشی دارم ازت امروز این بار اگه رفتی برو دیگه
**************************************************
مقدس
تن شما مثل باهار مژه هاتو یه سایه بون
شمارو از خدا می خوام ظهرا همش وقت اذون
شما عمیقید مثه شب شما مقدس مثه نور
سختی مثه غبار خاک سنگی ولی سنگ صبور
من که یه عمریه همش اسیرتونم به خدا
غرور من شدید که من نمی شم از شما جدا
دلم خوشه به سایتون خوبه برام عذابتون
اگر که قابل بدونید می خوام بشم خرابتون
دل منی که عاشقم یه عمریه پی شماست
چشمای زیبای شما جنس چیه؟ اهل کجاست؟
چشم شما رنگ سیاه رنگ عجیب سرنوشت
دلم می خواد کنارتون برم سفر اردیبهشت
زیباوُ شیرینید مثه لهجه ی ناب مشهدی
اومدی از هجوم عشق زندگیمو به هم زدی
کنار من بمونیدو اسیر حاشیه نشید
برای هر شعر بدی یکدفه قافیه نشید
شما تمام من شدید سیاه مژگون منید
منو بخواید از ته دل که تا ابد جون منید
واسه چشاتون می میرم،می گن که اشتباهمه
مومنِ مومنم ولی،خاطرخواهی گناهمه
**************************************************